شهید کهگیلویه و بویراحمدی که شور و هیجان انقلابی با تار و پودش عجین گشته بود

به گزارش پایگاه تحلیل و اطلاع‌رسانی صبح زاگرس  امیر شهید همت علی حسن‌زاده بهار سال 1343 در روستای جلیل از توابع شهرستان بویراحمد، در سیاه‌چادری عشایری و خانواده‌ای مذهبی چشم به جهان گشود و چشم خانواده و اقوام را با حضورش منور کرد. پدر ایشان نامش را همت علی گذاشت.

تولدش مقارن گردید با غائله جنوب که طایفه غیور و سلحشور جلیل هم‌نوا با ایل بویراحمد، همزمان با دیگر طوایف ناراضی از حکومت شورش نمودند.

همت علی تا سن 6 سالگی در دامان پرمهر مادر و بر زانوان تلاشگر پدر رشد یافت و تحصیلات ابتدایی را از 6 سالگی در زادگاهش آغاز نمود و با موفقیت به دوره راهنمایی راه یافت.  دوره راهنمایی را در مدرسه شبانه‌روزی توحیدی شهر یاسوج پشت سر گذاشت. با توجه به زمینه‌های فرهنگی و مذهبی خانواده و روشنگری‌های روحانیون وقت، در تمام مدت تحصیل علاقه وافری به احکام اسلامی و قرائت قرآن و نهج‌البلاغه و خصوصاً به نماز داشت.

دوره دبیرستان ایشان همزمان با اوایل انقلاب سال 56 بود و هنگامی‌که دست در دستان پدر داشت تا از مسیر نوگک ممسنی جهت ثبت‌نام آغاز تحصیلات به یاسوج سفر نماید، از دست پدر گریخته و به سیل معترضین و تظاهرکنندگان علیه رژیم منحوس پهلوی پیوست.

پدر در جستجوی پسر و پسر مشتاق برای ابراز احساسات نوای گرم خود را با دیگران درآمیخته بود. پدر بعد از مدتی وی را جلوی پاسگاه نوگک می‌یابد که با مردم در حال شعار دادن علیه رژیم پهلوی بود. شور و هیجان انقلابی در همان اوایل در تاروپودش عجین گشته و باروحیه‌ای تلاشگر و سری پر سودا وارد دبیرستان شد.

 در زمان اوج‌گیری انقلاب اسلامی و پیروزی انقلاب فریاد و کوششش با فریاد مردم ستم‌کشیده جلیل و دیگر طبقات مسلمان در هم آمیخت و همزمان با کسب علم و فضیلت در کلاس‌های درس دبیرستان امام خمینی (ره) یاسوج، در انجمن اسلامی دبیرستان و جهاد دانش‌آموزی شرکت فعال داشته و با شوروعلاقه و استعداد کم‌نظیری که داشت، علاوه بر تحصیل علم فعالیت‌های تبلیغی و مذهبی را انجام داده و در جمع‌آوری کمک‌های مردمی در پایگاه‌های مقاومت شهر جهت رزمندگان اسلام، از هیچ کوششی فروگذار نبود.

وی با شور و هیجانی وصف‌ناشدنی که با روشنگری‌های رهبر کبیر انقلاب، کانون‌های فرهنگی مساجد و پایگاه‌های مقاومت شکل‌گرفته بود، برای دفاع از کیان اسلامی و حفظ سرمایه عظیم انقلاب، در سال 62 عازم جبهه گردید. چندین بار به‌عنوان بسیجی به جبهه‌های حق علیه باطل اعزام شد و در عملیات‌های بیت‌المقدس، والفجرها، عملیات خیبر در واحدهای مختلف ایثارگری‌ها و رشادت‌هایی از خود به یادگار گذاشت.

شهید حسن‌زاده در سال آخر متوسطه باوجودآنکه چند ماه در کنار رزمندگان خداجوی به ستیز با کفار بعثی مشغول بود، نبوغ ذاتی‌اش سبب شد تا با موفقیت به اخذ دیپلم اقتصاد نائل و سپس در آزمون سراسری مرکز تربیت‌معلم و دانشکده افسری ارتش شرکت کند و با موفقیت در هردو آزمون قبول شد.

ایشان با توجه به‌ضرورت جنگ و شرایط انقلاب اسلامی و رهنمودهای امام عزیز درباره اهمیت دفاع و جنگ تحمیلی و همچنین عشق و علاقه ایشان به نظم و نیاز جامعه، سرانجام در سال 63 وارد دانشکده افسری ارتش گردید. پس از طی دوره، سردوشی خود را از دست فرمانده وقت نیروی زمینی ارتش امیر شهید صیاد شیرازی دریافت نمود و در تاریخ 3 آذر 64 پس از اتمام تحصیلات کلاسیک نظامی، جهت ادامه خدمت وارد لشکر 92 زرهی اهواز شد.

همت علی بااخلاق متواضعانه‌ای که داشت در بین آشنایان و دوستان، به‌ویژه همکاران خود از محبوبیت خاصی برخوردار بود. وی نظم و انضباط و ادب اسلامی و اطاعت از فرماندهی را سرلوحه کار خود قرار داده بود و بسیار مقید و پای بند به مسائل شرعی و قانونی بوده است. پس از شروع بکار در لشکر 92 زرهی اهواز به سبب امتیاز بالایی که در فنون نظامی و عقیدتی کسب کرده بود از ایشان جهت گذراندن دوره عقیدتی سیاسی دعوت شد. ولی ایشان باروحیه بالایی که داشت، جبهه و جنگ را ترجیح داده و گفته بود که با همین اندک فنون نظامی، در شرایطی که کفار بعثی به سرکردگی استکبار جهانی به مهین اسلامی تجاوز کرده و چنین ویرانی به بار آورده است، حضور در خطوط مقدم جبهه از همه امور ضروری‌تر به نظر می‌رسد.

 شهید به‌ندرت از مرخصی قانونی خود استفاده می‌کرد و بیشتر در کنار هم‌سنگرانش در انجام مأموریت‌های محوله در خطوط مقدم جبهه حضور داشتند. در این مدت کوتاه انس و الفتی وصف‌ناشدنی با هم‌قطاران خود در ارتش گرفته بود.

این فرزند برومند ایران‌زمین با عزمی راسخ موبه‌مو فرمان فرماندهی معظم کل قوا را در تمام زمینه‌های جنگی و عقیدتی سرلوحه کارش قرار داده بود و همیشه شجاعانه پیش‌قدم و داوطلب امورات جنگی بود و مأموریت‌های سخت را خودشان به عهده می‌گرفتند.

وی روحیه رزمی و اطاعت‌پذیری بالایی داشت و در بین دوستان و همکاران از حسن خلق و آداب معاشرت والایی برخوردار بود. بسیار در برابر پدر و مادرش متواضع بود و همیشه از معلمانش تشکر می‌کرد. بسیار اهل دعا و راز و نیاز بود و نماز اول وقت را اولی تر از همه‌چیز می‌دانست و به برادران و خواهرانش نیز برای این امر سفارش و تأکید بسیار می‌نمود که در دست‌نوشته‌ها و نامه‌هایش به‌خوبی عیان است.

امیر شهید حسن‌زاده تاریخ 7 فروردین سال 65 در منطقه شلمچه در حین بازدید از سنگر کمین در بازگشت از مأموریت مورد تیر مستقیم دشمن بعثی قرار گرفت و به‌سوی حق شتافت و به درجه رفیع شهادت نائل آمد.

گر چه عمرش کوتاه بود و زودتر ازآنچه خانواده انتظار داشت به لقاء معبود شتافت، لیکن او هدفی متعالی یعنی طی سلوک الی الله را سرلوحه زندگی‌اش کرده بود و خداوند نیز خوبان را فرامی‌خواند تا در حریم کبریایی‌اش به وصال شیرینش دست یابند؛ اما در همین ایام بامتانت و وقار و عشق و ایثار زیست وزندگی پربار و اثربخشی داشت.

 اگرچه بعد جسمانی‌اش از میان ما رخت بربسته است، اما صفات نیکویش برگ‌های زرینی است که هرروز درس تازه‌ای را برای روزهای سخت و پرفرازونشیب عمرمان رقم می‌زند و تا ابد شمع وجودش روشنی‌بخش راه و مسیر زندگی ماست.

انتهای پیام/