مروری بر آداب‌ و رسوم کهگیلویه و بویراحمدی‌ها در ماه رمضان/ از کاسه بهره و نذری تا شب‌نشینی‌های بعد از افطار

به گزارش پایگاه تحلیل و اطلاع‌رسانی صبح زاگرس ماه مبارک رمضان ماه پر خیر و برکتی است که در میان مسلمانان جهان به‌ویژه مردم ایران و کهگیلویه  و بویراحمد اهمیت و ارزش بسیار زیادی دارد مردم در این ماه مهمان خالق خود یعنی خداوند هستند مهمانی که در آن به‌جای پرورده کردن جسم به تزکیه روح و قلب می‌پردازند. 

بعد از ماه رجب و شعبان که هر کدام نیز فضائل بسیار زیادی دارد وارد ماه مهمانی خدا می‌شویم؛ مردم کهگیلویه و بویراحمد نیز برای این ماه اهمیت و ارزش بسیار زیادی قائل هستند؛ اما نکته مهم این است که مردم این استان در ماه رمضان همچون سایر مناسبت‌های رسمی آداب و رسومی دارند که آن را اجرا می‌کنند.

مردم استان کهگیلویه و بویراحمد قبل از اینکه وارد ماه مبارک رمضان بشوند یک روز قبل و یا دو روز قبل به پیشواز و یا استقبال این ماه می‌روند به‌گونه‌ای به این حدیث ائمه اطهار که فرموده‌اند: هر کس ماه شعبان را  به ماه رمضان وصل کند ثواب دو چندانی دارد مردم این استان نیز از قدیم‌الایام به پیشواز ماه مبارک رمضان می‌روند.

کهگیلویه و بویراحمدی‌ها همان گونه که برای عید نوروز خانه‌تکانی می‌کنند مساجد و دل‌های خود را نیز برای ماه رمضان خانه‌تکانی و گردگیری می‌کنند.

یکی از آداب‌ورسوم بسیار خوب مردم این استان رسم "کاسه بهره" و یا نذری دادن است به این شکل که فرد روزه‌دار قبل از اینکه روزه خود را باز و افطار کند از غذایی که برای افطار خود پخته است برای همسایه خود می‌برد که همسایه‌اش نیز اگر در تنگ‌دستی به سر می‌برد بتواند افطار خوبی داشته باشد.

از  دیگر آداب‌ورسوم مردم استان کهگیلویه و بویراحمد در ماه رمضان شب‌نشینی است؛ مردم این استان در شب‌های ماه رمضان به‌جای خوابیدن تا سحرگاه دور هم جمع می‌شوند و دعا و مناجات می‌خوانند و گاهی نیز از گذشته و آینده خود می‌گویند اگرچه بسیاری از مردم تنها شب‌های قدر به شب‌زنده‌داری‌کردن می‌پردازند؛ اما برخی از مردم این استان برخی از شب‌های ماه رمضان را تا سحرگاه بیدار هستند.

در شب‌های ماه مبارک رمضان همسایه‌ها دور هم جمع می‌شوند و برای سحر خود غذا می‌پزند و همه همسایه‌ها از آن  غذا استفاده می‌کردند؛ اما نکته جالب دیگر در شب‌های ماه رمضان بیدار کردن همدیگر است رسمی که هنوز در برخی از مناطق کشور و این استان دیده می‌شود.

هر چند که در شهرها این آداب‌ورسوم کمتر دیده می‌شود؛ اما هنوز آداب‌ورسوم ماه مبارک رمضان در برخی از روستاها پررنگ است و وجود دارد نمونه آن همین طریقه بیدار کردن همسایه‌ها از خواب برای سحری و اذان صبح است.

گاهی در یک روستا فردی انتخاب می‌شود که دیگر خانواده‌های روستا را برای سحری خوردن بیدار کند و بیدار کردن آنها نیز به این شکل بود که این فرد طبلی در دست می‌گرفت و با کوبیدن بر این طبل فریاد می‌زند که سحر شده و برای خوردن سحری و نمازخواندن بیدار شوید.

این فرد از اول روستا تا آخر روستا به این طبل می‌کوبید و بقیه را از خواب بیدار می‌کرد و یکی دیگر از آداب‌ورسوم مردم استان برای بیدار کردن همدیگر از خواب، زدن بر درب‌خانه‌ها بود، به این شکل که به درب‌خانه‌ها می‌زدند و وقتی می‌دید که لامپ خانه روشن شده به درب‌خانه دیگری می‌رفت و آنها را نیز بیدار می‌کرد.

 از طرفی افطار مردم این استان افطاری تشریفاتی و مجلل نیست؛ بلکه با یک لیوان آب گرم و خرما افطار می‌کنند و بیشتر غذاهای حاضری استفاده می‌کنند.

نذری دادن در روزها و شب‌های قدر در میان مردم استان بسیار پر رنگ است به‌گونه‌ای که در برخی از روستاهای این استان همه خانه‌ها حتی اگر یک مرغ باشد را نذر می‌کنند و همه با هم در حسینیه روستا به روزه‌داران می‌دهند.

انتهای پیام/