شهید رئیسی نماد مردان عمل بود

حجت‌الاسلام والمسلمین سید‌حبیب‌الله بلادی در گفتگو با پایگاه خبری تحلیلی «صبح زاگرس» گفت: یکمین سالگرد شهید آیت‌الله سید ابراهیم رئیسی و خادمین همراهش را به مقام رهبری معظم انقلاب و عموم مردم فهیم ایران اسلامی تسلیت و تعزیت عرض می‌نمایم، شهید رئیسی چهار ویژگی ارزشمند داشتند، یکی اخلاص در کارها که فقط و فقط خدای متعال را می‌دیدند و در جهت جلب نظر خدای متعال اقدام می‌کردند، با وجود همه شیطنت‌ها و کارشکنی‌ها و سنگ‌اندازی‌هایی که برای او داشتند، بی‌توجه به همه این موارد فقط و فقط رضایت الهی برای وی مهم بود.

امام جمعه موقت شهرستان باشت بیان کرد: خداترسی در عمق وجود او نفوذ کرده بود به همین خاطر از هیچ احد‌الناسی، گروه و حزبی ترس و واهمه‌ای نداشت آنچه که برایش مهم بود رضایت الهی بود که برای این مهم هم تا پای جان رفت و جان عزیزش را از دست داد. دقیقا مثل مولای خود علی‌(ع) که در دوران حکومت کوتاه خود دست دغلکاران و دزدان و آنهایی که به حریم الهی تجاوز می‌کردند را قطع نمود شهید رئیسی همین‌گونه عمل نمودند، با وجودی که دوران حکومت این شهید مدت کوتاهی بود اما آنچه که داشت در طبق اخلاص نهاد و در این مدت کم، کارهای بزرگی انجام دادند.
وی در ادامه افزود: دومین ویژگی رئیس جمهور شهید، تواضع بود. امام عسکری‌(ع) می‌فرمایند: «تواضع تنها صفتی است که کسی به آن رشک نمی برد و حسادت نمی‌کند».  شهید رئیسی با تمام وجود خود را خدمتکار مردم می‌دانست با وجودی که خدمات ارزشمندی انجام می‌داد اما هنوز حس کم‌کاری را در خود داشت و احساس بدهکاری به مردم داشت، کوچک و بزرگ نمی‌شناخت برای همه ارزش قائل بود خود را کوچک‌تر از همه می‌دید و این صفت مردان الهی است که خدا به جزئی از بندگانش این‌گونه صفات و ویژگی‌ها را می‌دهد، تواضع باعث شده بود مردم دار و مردم دوست و خود را خادم ملت بداند.

امام جمعه موقت شهرستان باشت ادامه داد: خصوصیت سوم شهید جمهور ما ولایتمداری بود به تمام معنا ولایتمدار بود شعار هم نمی‌داد فهم و درک وی از ولایت آنگونه بود که شرع مقدس از او خواسته بود مطیع محض ولایت بود کلام رهبری را تکرار نمی‌کرد بلکه عمل می‌کرد هر چه از زبان رهبری می‌شنید به منصه عمل در می‌آورد و ذوب در محبت ولی زمان خود بود.

 وی گفت: چهارمین ویژگی از رئیس جمهور شهید ما مردم داری او بود با تمام وجود مردم رو درک می‌کرد و برای خدمت به مردم کشور، زمان برای وی بی‌معنا بود، شبانه‌روز تلاش می‌کرد گاهی در برف گاهی در سیل و در سخت‌ترین شرایط مردم را می‌دید و مشکلاتشان را لمس می‌کرد، برای رفع نیاز‌های آنان تلاش می‌کرد تا جایی که برای این مهم جان خود را از دست داد و به دیار باقی شتافت.